Ik zie je lach alweer
oh ja, die lach en kuiltjes
in wangen blozend warm
verlangen implodeert
mijn schokkend hoofd
huid tintelt steeds incognito
maar nergens toe in staat
mijn lippen trachten tekst
onstuimig enthousiast
het stokt
de eerste lettergreep reeds
spastisch
ik wil omarmen maar
mijn hand graait loze lucht
richting niet meer machtig
jij weet en accepteert
maar ik zoek elke dag een
weg
voor jou toegankelijk
test mijzelf hoever mijn
spieren
ik oefen oogopslagen
voor als mijn mond verstomt
mijn handen slechts
verkrampt
enkel nog in mijn schoot
en jij
jij duwt mij voort
liefdevol, achter een
debiel.
ik schuw de nacht
waarin ik rechtop in de
kussens
mezelf verstik door speeksel
jouw lach plotsklaps
verstokt.
© JELOU
Bijzonder gedicht Jelou. Confronterend maar mooi.
BeantwoordenVerwijderenDank je Wouter;-)
BeantwoordenVerwijderen