Mijn netvlies wachtte
spiegelde doorzondeuren
vanachter de entree
ik telde koppen
van winkelslenteraars
op zoek naar jouw kleur
mat gestaltes
op lengte van jouw zinnen
je schoenmaat onbekend
ergens in de verte
zag ik een lijf slalom
kordaat doorheen de meute
de benen in een ritme
vertrouwd en haast bekend
mijn blik ging naar omhoog
jij bent het dacht ik snel
je energieke ogen
lachten mij tegemoet
net als tussen je regels
door
wanneer wij elkaar schreven.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten