als ik de tachtig haal
rijd ik geboden paden
omheind met stalen hekken
waar ouderen en gekken
dagelijks hun parcours
om de honderd meter
zijn camera’s gepoot
opdat het welzijn groot
voor hen die overbodig
maar nog in leven zijn
elk uur weerklinkt een stem
door een surround-systeem
waar men materialen
voor hoge nood kan halen
of waar een zuurstoftent
de voedertijd ligt vast
ook dat wordt omgeroepen
voor hen die wat verward
en niet meer weten waar
komen de vangnettroepen
ons sfeervol paviljoen
-een oude legerbasis-
geniet een veiligheid
waar niemand ooit iets kwijt
behalve zijn pensioen
ik heb hier niets te klagen
dit fraaie reservaat
biedt mij structuur en orde
al ben ik reeds verworden
tot afgeschermd primaat
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten