Zitten
gewoon zitten
en weten snel vergeten
opdat staren in het niets
voorziet in de behoefte van
een stil en waar genoegen
niets dan
enkel door het raam buiten
iets gadeslaan, roerend in
een
theeglas pas beseffen dat
het
klingelt en een jingle
neuriën
van weet ik wat
en dat
wordt dan een reden om eens
op te staan, de boekenkast
bij
langs te gaan, planken te
ontleden
op zoek naar liedekens van
toen,
versjes van weleer
en meer
want plots ontdek je juist
dat ene
schrift vanuit je jeugd die
je al
zolang kwijt, een
vreugdekreet een
feit, net als het pakken van
je stoel
om weer te zitten
gewoon
omdat iets komt zo ‘t komt
vaak heel verrassend en
subtiel,
het brein door lummelen
bevrijd
van nijverheid en moeten
’t genoegen is aan u.
© JELOU
ah jah heerlijk zo een moment...
BeantwoordenVerwijderenik kan ook nog altijd met heel veel genoegen mijn jeugdzonden inzien en glimlachen over de pathetiek, naïviteit, dwangrijm en zo meer:):)
met btw net bezig met het uitgeven van mijn zonden begaan...:)
groets
leuk werk, dank!:)