Wat is een
mens zonder zichzelf
enkel een
holle frase
waar ledigheid
slechts dán gevuld
wanneer hij
door zijn soort omhuld
daags in de
wei kan grazen
de koppen
naar dezelfde kant
de volgzaamheid
typerend
een inzicht
op wat leven biedt
enkel
gekauw op gras of riet
zolang het
te verteren
dat
staarten nimmer vliegen slaan
in
identieke stijlen
herkent men
niet omdat de blik
der koppen
louter is gericht
naar daar
waar gras doet kwijlen.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten