Aan haar
voeten
zoals de
trappers gaan
haar haardracht
stylisch
strak gebonden
zoals het
nu betaamt
en kijk dan,
kijk
hoe fier
onoverwinnelijk
haar
ruggengraat gerecht
ik weet
het, en terecht
haast één
uit een dozijn
maar zie,
die lach,
het krullen
van haar lippen
haar zo
bekende mond
aan de
straatkant
staren wij
haar na
zij is het
inderdaad
en als bij
toeval dacht
ik heel de
dag aan haar.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten