zondag 23 november 2014

GELIJKE DELERS



Klaag mij aan voor wat ik zeg
soms ietwat te direct
doch noem het al bij naam

pas dan kan ik verstaan
waar mijn tekort een feit

ik zal echter zelden spijt
van wat mijn mond verwoordt
als de ander ongehoord
doof voor alles, steeds vermijdt

het eigen aandeel te bezien
waardoor het saam ontspoort

Klaag mij aan voor wat ik zeg
en ik zal heel direct
benoemen wat correct

pas als de ander zijn tekort
herkent en het graag anders
kan er heel wat veranderd
maakt het niet uit wat eraan schort.

© JELOU



POLITIEK-CORRECT DEFECT


'Zwarte Piet, wiede-wiede-wiet
'k hoor je wel maar 'k zie je niet.'


Typisch zo'n Sinterklaasliedje waarvan men de diepere boodschap niet heeft begrepen. Zwarte piet was namelijk zijn tijd vooruit en beoogde toen al de legalisering van softdrugs
En zoals het de politiek betaamt vertoont zij overspronggedrag door zich op het woordje 'zwart' te focussen.


Politiek incorrect zijn dan ook woorden zoals bijvoorbeeld zwartgallig. Dit moet zijn: geelgallig. 'Een wit voetje halen' kan ook niet. Dit moet een 'blank' voetje zijn.

En wat te denken van de zin:
't heerlijk avondje is gekomen, 't avondje van Sinterklaas.'
Alsof kinderen moeten weten wat Sinterklaas des avonds uitspookt! Dat is ongehoord en er moet dan ook 18+ bij komen te staan.


In het verleden toen de gastarbeiders hier kwamen (een op zich vriendelijk woord), werd de uitdrukking 'even een blik Turken opentrekken' geboren.
Geen politieke hond die ernaar kraaide.


Zo ken ik er nog wel een paar.
'Er zaten zeven kikkertjes al in een boerensloot.'
Discriminatie van de boer. Want overal vind je sloten. Daar hoef je geen boer voor in de buurt te hebben. En als je nu heden ten dage de sloten ziet met winkelkarretjes en afval, dan zal den boer niet blijde zijn met die vergelijking.


'Altijd is kortjakje ziek
midden in de week maar zondags niet
zondags gaat zij naar de kerk
met een boek vol zilverwerk.....'
Asociaal gewoon. Kortjakje was arm, anders had ze wel een lang jakje aan het arme kind. Alsof de armen zich zilverwerk konden permitteren!
Pure ontkenning van minder draagkrachtigen!


'Elsje Fiederelsje, zet je klompjes bij 't vuur.....'
Dit is pure aanzetting tot brandstichting! En moeders bakt rustig pannenkoeken.
Daar moesten ze de kinderbescherming op afsturen!


En wat dacht gij van de christelijke zin 'Laat de kindekens tot mij komen...'
Als ouder zou je zo iemand toch meteen laten oppakken! Maar ja, toentertijd verschool deze persoon zich in den Tabernakel. Zijn blote tabernakel dunkt mij.
Ongehoord!


Ook Mozes die in een biezen mandje de rivier op werd gedouwd.
Da's hetzelfde als een pasgeboren kind in een container werpen.
Daar komt bij dat biezen niet zomaar geplukt mogen worden. Die worden beschermd. Maar het vlechten van die mandjes wordt uiteraard uitbesteed aan de arme landen, daar is het legaal en het kost Nederland geen bagger.


'Heal the world', zou Michael Jackson zeggen, maar hij had niet door dat zoiets begint bij jezelf.

© JELOU

vrijdag 21 november 2014

MULTI-TASKEN



Ik tik een ei
verwijs een kind
naar honderd dagen onbemind
en vraag me af
wat er toe doet
als ik mezelf verslons

ik geef de bons
aan wie mij lieft
zonder dat het mijn dag doorklieft
raad naar de tijd
wanneer een hond
de baard krijgt in de keel

het scheelt niet veel
met wat ik dacht
ergens wordt weer een zin verkracht
ik wrijf mijn kin
staar naar het kleed
voordat het zich ontbindt

tel uit je winst
hoor ik spontaan
doch mij is reeds de lust vergaan
ik eet mijn brood
met eigeel-vreugd
ontkoppen schijnt weer in.

© JELOU

IN 'T LUCHTLEDIGE



Heb ik je al verteld
hoeveel giraffen ik
vannacht voorbij mijn raam

en dat ze elk een naam
die ik allang vergeten

hun lengte grof gemeten
één schaduw kamerlang
waar ik mijn bed heb staan

dat vlekken op hun nekken
van zo dichtbij gezien
de breedte van een deken

hoewel ik niet kan weten
hoe lang een eenpersoons

en of het dek verschoond
al schat ik vaag bekwaam
hoever een mens kan strekken

niet dat dit jou echt boeit
maar laat mij woorden schrijven
als kennen wij ons saam.

© JELOU

CRYPTOGRAM



Broosheid noemt men niet bij naam
het schijnt voordeliger
stevig krokant te zijn

Leer ze kennen
de doorgebakken tosti’s
een goeie beet doch taai te kauwen

De hamvraag blijft
retorisch gezien
welk speeksel de meest sterke enzymen

© JELOU

dinsdag 18 november 2014

WAT IS VERKEERD



Zeg mij wat verkeerd
en ik zal zwijgen
ontkennen noch beamen

stiltes zal ik meten
afdalen in dieptes om
beelden boven water
nuances en hun kleuren
trachten te doorgronden

mijn ogen gefocust
op nieuwe invalshoeken
het spectrum uiterst breed

woorden zal ik ijken
klemtonen beluisteren
opdat beelden helder
ik jou enkel kan vragen
waar blinde vlekken zitten.

© JELOU



zaterdag 15 november 2014

NIEUWE-TIJDS-RECEPT



Benodigdheden:

1 biobak (geen verse), 1 grondboor, 1 vliegenmepper, 1  wormtang, 1 madenzuiger,
1 tegelwipper, 1 3D-bril, 1 hapjespan en een kwast.

Ingrediënten:

olijfolie, 20 regenwormen, 20 pissenbedden, 10 vette vliegen, 1 handvol sprinkhanen,
3 ons volwassen maden, 5 teentjes knoflook, 3 spaanse pepers, 1 scheutje sherry,
1 snufje zout, kerriepoeder, 3 jonge brandnetels, 1 geklutste eidooier en 1 kopje grondwater (microben incluis)

Voorbereiding:

Men bore de grond (na regenval), en grijpe de naar boven komende wormen met de wormtang. Men dumpe deze in een goedsluitend Tupperware-bakje.

Men opene de biobak (na 3 weken broeien), zette de 3D-bril op de neus, en vange met de madenzuiger de dikste maden die er te vinden zijn (de diksten zitten vlak onder het deksel).
Deze drapere men in het bakje bij de wormen.
Reeds uitgekomen maden (inmiddels vette vliegen) meppe men met diverse slagen knockout
en neme deze met de wormtang uit de biobak.
Deze laatste werpe men in een 2e Tupperware-bakje, zodat geleedsoortigen gescheiden blijven.

Men tille her en der wat tegels op van het looppad (terrastegels zijn ook goed) en gebruiken de madenzuiger voor het binnenhalen van de pissebedden. Daar zij in bundels leven is dit in notime gepiept. Het wormbakje mag hierbij gebruikt worden.

Daar sprinkhanen seizoensafhankelijk zijn, hale men deze gedroogd of ingevroren bij de Jumbo. Deze worden met korting verstrekt t/m eind december.

Bereiding:

Men snijde de jonge brandnetels zeer fijn en weke deze in 250 cl gekookt water gedurende de gehele bak- en braadtijd.

Men neme de hapjespan, schenke er de olijfolie in, en verhitte deze tot de damp er vanaf slaat.
Dan gooie men er de van te voren versneden knoflook, pepers, zout en kerrie in, en bakke deze tot ze net wat fruitig. Een houten pollepel wordt aanbevolen vanwege het natuurlijke materiaal.

Nu neme men het bakje vette vliegen, giete er de sherry in, en wachte tot zij volkomen laveloos. Dan schrape men het bakje leeg en roerbakke alles door mekaar.
Zodra de vleugeltjes weggesmolten (men gebruike daarbij de 3D-bril voor een goed zicht),
lege men de bakjes met regenwormen, maden en pissebedden in de hapjespan.
Goed doorroeren en dan even het deksel erop om te stomen.

Ondertussen pelle men de harnasjes van de sprinkhanen, incluis het koppensnellen, en voege men deze bij de rest van de hapjespan.

Even omroeren, het deksel er weer op, en ondertussen vermale men de sprinkhanenhuidjes
tot een knapperig paneermeel.

Na een goed kwartier giete men het grondwater in de pan en voege men er de afgegoten brandnetels bij. Deze substantie laat men nog eens 10 minuten sudderen.

In die 10 minuten smere men de bordranden in met het geklutste eigeel en strooie men er de vermalen sprinkhanenmeel overheen zodat er een sierlijk randje ontstaat.
Eventueel kan een strooibusje paprikapoeder de sfeer wat oppimpen.

Na de 10 minuten giete men de hapjespan af werpe men de inhoud in een vergiet.
Nadat het vocht uitgedropen is kan alles hapklaar opgeschept worden.

Als garnering kan het geheel naar eigen creatief inzicht opgediend worden met nog te vinden spinrag. Indien aanwezig in huis, bestrooie men deze met wat poedersuiker, en drapere men deze over het gehele oppervlak van het gevulde bord (of plate).

Opmerking:

Een recept dat bijzonder geschikt is voor sporters of als afvaldieet.

© JELOU


donderdag 13 november 2014

DREMPELWAARDE



Ergens markeert een drempel
mijn onvermogen

ik tast het duister af naar wat
en hoe en waarom ik niet weet
wanneer hetgeen begon

waar ik nalatig
verzaakt heb dát te wezen
wat ik had moeten zijn

er valt zoveel te raden in
een doolhof van vergleden
jaren, voorbije paden

ik dwaal er telkens weer
opdat mij schuld en boete
herkenbaar in ’t vizier

iets mij zo spijten kan
andermans tranen drogen
mijn liefde nooit vergaan

ondanks
mijn onvermogen.

© JELOU

woensdag 12 november 2014

TIA MARIA



Wij verbuigen wachttijd naar kruiswoordpuzzelstilte.
Maar niet voor lang.
De gang trekt sporen vol met twijfelvoeten, en ergens tussendoor ontwaken
wij uit synoniemen. Een manspersoon schrijdt binnen. Wij herkennen ons.
Hoogbegaafdheid siert zijn zinnen en eenmaal aangeschoven dekt het onze
tafel. Twintig jaar geschiedenis wordt uitgespreid, precieze data waaraan mijn naam gekoppeld, worden gesorteerd, en gebeurtenissen exact beschreven.
Mijn brein meldt zich onwetend. Een hersenscan zou niet verkeerd, doch wachttijd
geldt enkel mijn moeder.

De bekende serveert humor. Lachsalvo’s kaatsen de gang.
Kalknagelsandalen hebben oren. Verveeld schuift een rollator binnen.
Een zakenman haalt gram om ons ongeoorloofd lachen. Daar is geen reden voor.
Hij stalt zich naast de tafel, oreert zich heer en meester en onderricht ons in de
leer hoe dubbeltjes zich kwartjes.
Hoe je gewiekst belasting tilt, daags op je hoede voor je geld, en dat er veel aftrekbaar.
Hoe rijk je kunt als je erg slim, dat geld enkel gelukkig.

Gejammer kwijlt zich richting kin. Ik geef een hint tot vegen.
Hij heeft nog alles op een rij, enkel zijn hagenpreken, missen soms net het synoniem
wat wij evenzo zochten. ’t Is maar waar je je druk om maakt.
Zijn leven wordt een drama want zijn camperonderhoud stagneert. Hij kan even geen ladder op. En dan de tuin, die strak gemaaid, waar straks weer bobbels zichtbaar.
Hij is de man des huizes, perfect en strak is hem gewoon.
Doch godzijdank heeft hij een kluis, gevuld voor als zijn oude dag.
Ik dank hem voor die aanwijzing (nu slechts nog zijn adres).

Ik wijs hem op het feit dat hij hier een rollator heeft. En ook nog geheel gratis.
Zijn brein hongert naar geld. Het zou een goede optie zijn. Hij zou een stempel kopen
met daarop ‘gezien’, zoals ook de belasting doet. Dan kan hij ze verhuren.
Hij lacht zijn tanden bloot, en predikt rijkdom zonder eind, tot ik hem vriendelijk sommeer
ons even rust te gunnen.

Ook de bekende gaat. Hij mag als eerste door de scan, maar moet nog even grappen.
Hij zegt dat hij is afgekeurd, ik vraag hem snel waarop. Zijn antwoord luidt al lachend:
‘k ben manisch positief.’

Ik kijk mijn moeder aan. We slaken elk een zucht.
Hoe zou die preker zijn zonder een CVA…..
We willen het niet weten.
Geef ons maar een Tia Maria.

© JELOU

donderdag 6 november 2014

WOORDEN ZIJN SLECHTS WOORDEN



Mimiek
is haast mystiek
de puurste vorm van taal
daar zij onuitgesproken
onverbloemd verwoordt

de toon
die zonder klem
en ongeremd van aard
zich zuiverder laat duiden
dan wat wordt gehoord.

Woorden
zijn behoedzaam
of impulsief vertolkt
het brein fraseert zich later
dan het lijf voorvoelt

denken
lijkt een charme
opdat het voorbereid
de juiste toon kan zetten
daar waar het op doelt.

Geef mij
enkel fronzen
een afwerend gebaar
wat pretlichtjes in ogen
onbewust present

desnoods
trieste blikken
waar woede onderhuids
toon mij een middelvinger
en ik weet mij gekend.

© JELOU




zaterdag 1 november 2014

AAN DE BLANKE TOP DER DUINEN



Vanaf een hoge heuvel
duidde zij mij euvel
wat ik geschapen had

dat ik in mijn vat
slechts een verzuurd vermogen

‘k heb rustig overwogen
vanuit mijn vallei
wat dat dan mocht zijn

ik vroeg haar neer te dalen
naast mij te verhalen
hetgeen haar o zo dwars

doch van alles wars
wenste zij mij niet nader

‘k heb haar in het kader
dat prepaid te duur
een postduifje gestuurd

vanaf de hoge heuvel
klinkt sindsdien gekeuvel
en roe-koe-koe per uur.

© JELOU