Op straffe
van de kinderpret
het matje op,
naast vaders bed
omdat wij
geen benul van tijd
uitslapen ons
volkomen vreemd
evenzo zachtjes
praten
een grote
mond bij ‘t avondmaal
werd zonder
eten slapen gaan
alsof een
kind zijn ogen toe
doch wij
wisten elkander
in heimelijk
gesmokkeld brood
een zware
dag voor moeders ziel
waar ’t
vijftal onderling gekift
tot vader
thuiskwam van zijn shift
hen om de
oren sloeg wie ’t hardst
een weerwoord
durfde geven
ik hield mij
zeer strategisch stil
het spel der
onmacht reeds bekend
wist altijd
wie de klappen ving
omdat zij
sprak in ongewild
naar wat
vader wou horen
hadden wij
deze tijd geleefd
waarin vermaak
toch ietwat rust
had moeder
de tv gekust
een dvd snel
opgezet
opdat een
ieder vrede
en vaders
thuiskomst onbelet
een glimlach
had doen blinken.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten