de kamer
vol aardetinten
bakerde hen
warm omsloten
haar adem,
haar trots
in koesterende
kleuren
en hij, hij
mocht deel daarvan
zacht licht
verdeelde zich
over diverse
hoeken
Oosterse
invloeden verwerkt
in dat wat
haar Walhalla
spaarzaam bijeen
vergaard
Ze was
benieuwd
zij kende
zijn domein
waar luxe
bronzen kranen
een prinselijk
genoegen
de livingroom
een danszaal haast
meubels zeer
strak gestyled
verwonderd was
zij toen geweest
maar kon
zich prima vinden
in de
verschillen tussen hen
want lief,
zo lief had zij
slechts hem
in al zijn kunnen
Hij keek
verstard
in stilte
nipte hij zijn glas
zij wilde
even toosten
doch met
gedecideerde stem
gaf hij te
kennen dat het hem
plotsklaps aan
tijd ontbrak
dat hij
haar uitermate lief
maar beider
inboedels bezien
een toekomst
onwaarschijnlijk
zijn welzijn
nooit echt matchen kon
met dat wat
zij verwoonde.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten