HOE WATER WAST

Ik ben een kreeft, zowaar het zij

met schorpioen als ascendant

mijn beide voeten in het zand

laat ik mij hierin hechten

Ik koester dat wat mens’lijk is

doch dat wat waarlijk overschrijdt

zal ik, mijn eigen deel ten spijt,

immer, altoos bevechten

Zolang het water wast en stroomt

zijn wal en oever immer weet,

daarnaast zich eigen richting meet

laat zich het samen gelden

doch wanneer golven hoog langszij

de slag te pakken en gevaar

strijdt schorpioen zich hoog vervaard

verenigt kreeft de velden.

© JELOU