Ik ijl mij een
weg
tussen urinegeuren
infuusnaalden
doorweekte
matrassen
en ergens
afgelegen
in een hoek
ligt een
vleesbult
met maden
het jammert
wil
verschoning maar
de
Pampertijd
is mij
allang vergaan
ik roep
meewarig
dat de dood
soms beter
en vlucht
onder mijn
dekbed
doch
wasmiddelaroma
blijkt
sjankerzeik
en
maagondraaglijk
werp ik
mijn dromen af
terwijl het
zonlicht kiert.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten