Leen mij je
raam
opdat een
ander uitzicht
stof tot
denken
een nieuwe
horizon
mijn
vastomlijnde kader
breken kan,
van nut
niet omdat
het schoner
de zeemlap
buiten kijf
doch enkel
om het beeld
mij onbekend
daarachter
en dat wat
ogen
seinen naar
het brein
waarachter ik
verscholen
een basis
laat ontstaan
de ins- en
outs van leven
samengevat ineen
doch niets
blijft als voorheen
hoe statisch
veiligheid
zo leen mij
(gekozijnd)
het uitzicht
jou gegeven
en zet mij
maar op scherp.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten