Heel af en
toe
sla ik het
Perzisch kleed terug
opdat de
tafel mij
even terug
in tijd
ondanks zijn
zwaar bekraste rug
jouw
schildering weer daar
mijn liefdesdicht
geschaard
in gouden
pennenstreken
Heel af en
toe
kijk ik of
alles nog beklijft
opdat tijd
jouw penseel
en streken één
geheel
mijn kleed
afbladdering vermijdt
jouw
schildering een mythe
van lang
vergaan genieten
maar ooit ‘er
was eens’ waar.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten