zaterdag 27 februari 2016

APPELMOES DOET LEVEN



Hij schuifelt kaki-kleurig binnen
-broek en pet keurig gematcht-
naar daar waar hij zijn vaste stek
belegert met zijn rituelen

Die ene tafel in het midden
waar uitzicht uiterst cruciaal
de afstand naar de bar vocaal
voor hem nog goed te overstemmen
tijdens het daag’lijks avondmaal

Het inparkeren kan beginnen
en de rollator strak langszij
weet hij zijn tafel koninkrijk
zijn glaasje water in de aantocht
zijn rituelen fijn verbreid

Na binnensmondse mompelzinnen
volgt snel zijn vraag naar ’t daags gerecht
maakt het niet uit of ’t kip of specht
met broccoli of sperziebonen
mits appelmoes erbij gezet

en elke dag komt hij weer binnen
wordt hij begroet en opgewekt
loopt hij weer naar zijn vaste plek
want wat bekend laat zich beminnen.

© JELOU


Geen opmerkingen:

Een reactie posten