VRIJHEID GEEF JE DOOR??

De herdenkings- en bevrijdingsdagen waren een feit.

Allemaal op en top.

Toch blijf ik steken bij het woord Vrijheid.

Oké. We hebben hier in ons land geen oorlog. Nog niet.

Maar wat houdt hier vrijheid in?

Vrijheid, gelijkheid en broederschap??

Ik denk het niet.

Hoe kan ik mijn kinderen doorgeven dat er vrijheid is als er totaal geen vrijheid is in keuzes.

Dat er alleen vrijheid in keuze is als je een standaard mens bent zonder bijzonderheden.

Dat hun vrijheid buiten de boot valt omdat ze afwijken van de standaard mens.

Hoe kan ik mijn kinderen wijsmaken dat ze vrijheid hebben, terwijl ze op alle wegen geblokkeerd worden vanwege titeltjes?

Dat ze geen aangepast onderwijs kunnen krijgen omdat dat gewoonweg niet voorhanden is?

Dat therapieën, hoe noodzakelijk ook, geen optie zijn omdat het Eigen Risico niet opgehoest kan worden ?

Dat ze zelf, eenmaal wettelijk meerderjarig, niet in staat zijn een baantje te vinden, omdat ze stoornissen hebben die dat in de weg staan?

Op zulke momenten zal het hen een worst zijn wat er in de oorlog gebeurd is, al weten ze dat wel.

Zij wensen zich een toekomst, iets wat zingeving geeft aan het leven.

Vrijheid? Die hebben ze elke dag, tot depressiviteit aan toe.

Een nutteloze vrijheid. Een doelloos wachten op hulpverlening, want wachtlijsten of niet, alles duurt eeuwig.

Vrijheid? Ja, gedwongen. Veroordeeld tot nietsdoen.

Omdat indicaties, aanvragen etc, maanden moeten duren.

Ik noem het liever ‘Gevangen in het web van Bureaucratie’.

Lang Leve de Vrijheid.

Waar toekomst een sprookjeswoord.

Doch enkel vindbaar op straat.

© JELOU