donderdag 8 juni 2017

ARME, LIEVE SCHAT



Vandaag ben ik vergeten
jou weer opnieuw te kwijten
van oormijt, teek en vlooien
hoe zeer het mij ook spijt.

Ik had gewoon geen tijd
moest alles nog ontdooien
voor het ochtendontbijt en
het vlees moest nog gesneden.

Dat jij nu zeer verbeten
naast mij het dek doet slijten
krabbend in alle plooien
die ik normaal niet mijd

lijkt een absurditeit
doch na het ochtendglooien
druppel ik jou geheid en
is al ons leed geleden.

© JELOU

Geen opmerkingen:

Een reactie posten