ZONDAGSKIND

Ik kwam ter wereld op een zondag

wijl men ter kerke psalmen zong

mijn vader kon zich goddank drukken

hoefde niet plotsklaps uit te rukken

naar waar psalm 42 net begon.

Vers één, de eerste regel, startte,

het orgel klonk bombastisch luid

en onder ’t hijgen van den herte

schreeuwde mijn moeder vol van smerte

mij hup-twee-drie haar baarmond uit.

De jacht ontkomen en geworpen

op goed gestevend puur katoen

kon men met blijdschap mij genaken

-mij buiten schot- een planning maken

wanneer het doopvont mij van doen.

Of het de psalm was die ter kerke

of ‘t heilig water op mijn hoofd

God zelve kan het enkel weten

‘k heb mij sindsdien rebels gekweten

van herten hijgend naar ’t geloof

van de esoterie en karma

tot healing hands en al dies meer

Een broodje worst kan soms tezamen

een groot feel-good-gevoel beamen

een godsgeschenk, nuchter van leer.

© JELOU