Mijn lach echoot
welgemeend
mijn dans
laveert zich impulsief
daar waar de
dansvloer leeg
ik doorbreek
schaduwzijden
schuw mij geen
aangezichtsgehalte
hoe doordringend
ook
mijn gevoel
toont zich empatisch
mijn kennis maakt
zich deelgenoot
van hen die gelijkend
weten
en ik geniet
volop de tijd
waarin ik
mij op dat moment begeef
waarin ik
mensen zo geniet
maar diep
van binnen kleeft
een leemte
die volkomen vreemd
voor hen die
mij doorheen de dag
want wanneer
stilte eenmaal daar
schrijf ik
mij zuigend drijfzand
in
humoristisch vertolkte zinnen.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten