Moeder,
wacht tot je kind slaapt
het zou nog
schrikken, zo vervreemd
als het nu
wakker ogen opslaat
jouw silhouet
het donker claimt
laat het de
roes vol zachte dromen
het wiegekleed
allengs vergaan
zie hoe de
lijnen samenkomen
in het
gelaat van haar bestaan
zie hoe het
kind zich weet geborgen
de tijd
doorstaan tot jonge vrouw
zo rustig
slapend tot de morgen
onwetend dat
jij haar aanschouwt
luister het
ritme van haar adem
streel in
gedachten stil haar haar
koester het
uur heel even samen
al weet de
maan slechts dat jij daar
doch zij kan
jouw gevoel vertolken
een droom
doorwaden van je kind
waar bij ‘t ontwaken
onverbolgen
een
beeltenis gedachten spint
laat haar de
roes, de dromen spelen
waarin je
haar zo zeer bemint
zij kan het
daglicht nog niet velen
maar wees
gerust, ze blijft jouw kind.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten