vrijdag 6 juli 2018

SPEAKLESS SONNET


We blazen bellen aan de waterkant
en ik tel al jouw ongerechtigheden
Jij blowt je heerlijk chill, maar ik, pregnant,
zie jou het allerliefste weggegleden

Je weet van niets. Ik heb je steeds gemeden,
maar deze dag wil ik je faliekant
de grijze kleur van liefde laten weten
al zitten wij hier lovely hand in hand.

Ik steek een peuk op, doe een poging tot
een heus en serieus gesprek te komen,
als jij mij plots vanuit het niets omhelst

en like een bel klap ik meteen kapot,
laat ik me leiden door jouw feromonen.
Mijn Engels kan niet op tegen jouw Welsh.

© JELOU

Geen opmerkingen:

Een reactie posten