ONDANKS DAT (op Avond van Boudewijn de Groot)
Vandaag vond
ik je brief van lang geleden
die je
stuurde met een postpakket
de kleur van
je handschrift gaat vervagen
maar dat
geeft niet
want alles
wat je schreef weet ik perfect
woord voor
woord kan ik het dromen
inktvlekken voorbij
en tussen
regels door
las ik de
grauwe wolken
maar ze
dreven stil langs mij
Had ik toén
maar meer geweten
jouw stiltes
goed verstaan
maar ondanks
dat, lieve schat,
ondanks dat,
lieve schat,
ondanks dat ben
jij gegaan.
Als jij weer
eens bij mij dan leek je vrolijk
en vertelde
jij een heleboel
al werd je
na een tijdje plots wat stiller
ach dat gaat
zo
maar heel
erg eenzaam zat jij op je stoel
woord voor
woord moest ik je raden
door je
wolkenbrij
tot je mij
vroeg hoe jij gelukkig net als ik
en zo vaak altijd
mij wou zijn
Had ik toén
maar meer geweten
dan jij mij
deed verstaan
maar ondanks
dat, lieve schat,
ondanks dat,
lieve schat,
ondanks dat ben
jij gegaan
ondanks dat,
ondanks dat,
ondanks dat
ben jij gegaan
Ik staar nog
naar je brief
en vouw hem
weer op voor later
de
schoenendoos gaat weer in de kast
en de
letters die geschreven
vormen
schaduwen op muren
ze glijden
langzaam weg diep in de nacht
en strakjes
ga ik slapen
met een kus
voor jou daarboven
de katten aan
mijn voeten als altijd
en vertel
mij in mijn dromen
of vogels
daar ook fluiten
de wind
wordt ongeduldig
hij kent
jouw handschrift wel
en vertel
mij in mijn dromen
of daarboven
gouden wolken zijn
noem mijn
naam
Had ik toén
maar meer geweten
jouw stiltes
goed verstaan
maar ondanks
dat, lieve schat,
ondanks dat,
lieve schat,
ondanks dat
was jij gegaan
ondanks dat,
ondanks dat,
ondanks dat,
was jij gegaan (bis)
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten