Zij had er
niet om gevraagd
geboren worden
maar dat scheen
vanzelfsprekend
net als het mensvermogen
sociaal behept
te zijn
al krasten
raven al heel vroeg
als passe-partout
haar dagen
niet dat zij
niet vrolijk kon
genieten was
haar grootste goed
haar glimlach
zeer aimable
zij zou
gelukkig moeten
haar grootste
liefde aan haar zij
een zeer
welvarend leven
waarop elkeen
jaloers
maar niemand
die het zag
de scheidslijn
van twee werelden
waarop zij balanceerde
waar evenwicht
steeds vaker
volkomen uit
het lood
waar zij zich
noodgedwongen
een
maskerade koos
tot daar die
ene dag aanbrak
en zij de
scheidslijn overging
op reis met
zwarte raven
ontsteltenis
heerste alom
vooral voor
nabestaanden
men sprak van
egoïstisch zijn
omdat dat
vanzelfsprekend
maar zelfs
geen hond begreep.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten