vrijdag 27 april 2012

HSP


Ik geloof.
Sterker nog, ik aanbid, en niet zo’n beetje ook!
Ik kan er helemaal in opgaan, mezelf erin verliezen, de hemel eren en prijzen en het iedereen aanraden, omdat het gelukzalig werkt.

Wat voor religie mag dat dan wel niet wezen….hoor ik u denken.
Weer zo’n malloot zeker die het eeuwige leven ontdekt heeft, en zo nodig een nieuw soort verlichting komt reclameren, al dan niet gepaard gaand met hernieuwde retrostandjes van kunstig creatief gedachtengoed.

Neens, lieve beeldschermutselingen!
Driewerf neens!
Ik kom u geen boodschap verkondigen met korting op Jezusnikes, geen kruistocht uitroepen over de A10, geen klankschalen bespelen waar uw aambeeld nog van natrilt, noch wil ik boetekleden aan de man brengen die ingestraalde kleuren bevatten van het hiernamaals.
Zelfs een marktleider ontbreekt in mijn verhaal, al zijn er in dit kikkerlandje uitermate veel gegadigden die dit spoor als het hunne zouden willen opeisen, al dan niet met de nodige media-aandacht.

Het is simpel, het is eenvoud. Het is HSP. Het Spontane Plaatsvinden.
Gedenkt, gelooft en ervaart, en u zult zien dat, indien u zich eraan overgeeft, het leven u een geheel andere input zal geven.
HSP was altijd en is nog steeds. Er is immers niets nieuws onder de zon, en niets is wat het lijkt. En als niets is wat het lijkt, dan kunt u zich alles wensen. Ook HSP.

Het Spontane Plaatsvinden moet weer geïntegreerd worden.
Geen agenda’s meer met overvolle verzuchtingen, waar de koffiepads reeds standby op hunne buikjes liggen om bewaterd te worden indien de afspraak in aantocht is.
Geen strakke tijdsplanningen meer naast de verplichte arbeidsuren, waarbij de was nog gedaan moet, de Cola nog geschonken, hardlopen een must opdat de dijbenen immer nog aantrekkelijk en goed begeerd, de kattenbak verschoond, de kanariepiet geföhnd, schoonma nog gebeld en opa nog gedoucht omdat de week anders voorbij is.

Pak spontaan de koffers, geef impulsen de kans op te rispen, laat hoog water hoog water zijn al draagt u foute sokken van de Wibra…..
Geef HSP de kans uw lachsalvo’s te vergroten, al dan niet voorzien van stoute schoenen die reeds in de zak beland waren voor Red De Vleermuis Voor Ze Uitgeblaft Is.

Ik geloof.
Sterker nog, ik weet het zeker.

© JELOU

donderdag 19 april 2012

SCHANDLAP (Verhaspeldicht)


Het was een mil geschooiderd schandlap
een kaftscheet gromaar in het zoen
de boermes vroeide blote gruchten
het borg vergras een harrelschoen

een vouwbakker met grijste noepers
de zichtbil naadbaar tuit de oon
kouwt hij een buis op hoene gravel
tulkuur hoert vier de tovenboon

een lafereet tol stegenvelling
vegat in kweken van de strast
een bildeschijtje rij de ruben
nak heergevlangen kaast de nast.

© JELOU

vrijdag 13 april 2012

MEER DAN NAAM


En wie ben ik
in wat ik doe
in welke waarheid
ik mij thuis

mijn grens bepaald
door wat mij voedt
en wie ik lief

ik ken slechts dat
in wat ik zie
in wat ik prevel
als mijn naam

mijn hart gemerkt
daar waar geraakt
en in gemis

toon mij een dag
waar ik mij weet
waar ruimte meer is
dan ik heet.

© JELOU

zaterdag 7 april 2012

SIMPELWEG


Ik heb een Wii maar zonder Fi
geen Pad of Pod met I
ik heb een flat maar zonder screen
doch voor de ramen In between
dat matcht zo goed met Skai

ik lunch relaxed mijn pretty lounche
mijn front-office apart
mijn werk houd ik gescheiden van
mijn Tablet die ik krijgen kan
in strips, daags voor mijn hart

het liefst phone ik met bakeliet
maar dat is echt not-done
ik rouw mijn draaischijf paranoïd
start Mindfulness opdat Androïd
mijn smart shall overcome

ik hekel woorden voor de Feud
breng zonder Paintshop Pro
mijn daags bestaan volop in kaart
mijn updates op papier bewaard
mijn Engels far below

ik heb een huis gewoon geleased
geen poespas maar een kat
geen vintage of brocanterie
geen after-eight na apres-ski
maar slechts een simpel hart.

© JELOU

vrijdag 6 april 2012

PASEN

Wanneer Pasen op Pinksteren valt??

Nou, gewoon,
als kippen in tongen gaan spreken.

© JELOU

dinsdag 3 april 2012

TRADITIONAL CHINESE MUSIC

www.youtube.com

EEN SCHONE ZONDAG


Jij zuigt de kieren leeg
waar ons onstuimig stof
het noestig hout verfijnt
losbandigheid
de plankenvloer aaneensluit

muziek deint eigen oren
doorheen jouw bastig bloot
terwijl ik tegels sop

de spreuken in de voegen
met reeds vergeelde sporen
laten een glimlach los
een waterstraal
weerkaatst de glassexmuren

liefde dweilt de  treden
het nat op onze ruggen
veertien passen hoog.

© JELOU