MIJN BOEK VOOR JOU

Je Inbox

voorbij de hemelpoort

zal ik opnieuw gaan vullen

beloofd heb ik

verhalend te onthullen

hoe ik mijn leven voort

mijn pauze

te lang en ongehoord

scoort hoog door zoveel nullen

jij kent mijn zijn

toch tracht ik te vergullen

jouw wachttijd met mijn woord.

© JELOU

ZEG MIJ

wat er knaagt

welke muizenissen

je hoofd op hol

tussen kop en staart

ritselt

een onvermogen

het fokt maar door

daarboven

en ik kan er niet bij

zeg mij

wat er loos

voor je in de val

of het gif

door mij gestrooid

jou uit zal drogen.

© JELOU

ZO OUD ALS JONG

Aan gaten van mijn riem

trek ik mij op

herleid ik priemgetallen

tot waar de band

zich heeft versmald

mijn wijdte rijmt

nog immer groene jaren

de leest verankerd

tijdslimieten loos

de optelsom

van geestgerelateerden

vermagert zienderogen

naarmate huid en haar

de groeven reeds nabij

mijn jaartal ben ik kwijt

ik laat hem gaan

verrijk mij met verwanten

waar wijdte reikt

ongeacht wat tijd.

© JELOU

BELOFTE

Je zilv’ren ketting blijf ik dragen

al ben je mij allang voorbij

de vragen hangen er als bedels

tot jij reeds een rollator schrijdt

of als gedachten snel vervagen.

Jouw goed gemoed zal bij me blijven

zoals de schakels zeer fragiel

’t gegevene zal ik bewaren

al zal mijn hart opnieuw bezield

jij in ’t gareel denkt te beklijven.

Je ketting blijf ik immer dragen

in afwachting wie eerder dood

als ik het ben blijft het gekoesterd

in mijne kist scharlakenrood

zal ik met jou langzaam vervagen.

Ben ik de sterkste, jij verleden

zal ik het snoertje liefdevol

omheen je grafsteen doen draperen

of om je urn waarin jij vol

voor ware liefde hebt gestreden.

© JELOU

ONBEVANGEN

Mijn stoel is mijn getuige

mocht ik een goed verweer

voor elke keer dat ik

mij schuldig heb bevonden

aan naïviteit.

Spijt van mijn betrouwen

verzaak ik levenslang

de hang naar wat mij goed

in ogenschouw genomen

nochtans schijn ik blind.

Een kind heeft recht van spreken

zijn leeftijd geen bezwaar

doch jaar en dag geteld

zou ik de weg der wijzen

onderhand gewis.

Mijn stoel getuigt terdege

ik dank zijn zitting groot

voor elke noot waar hij

mij duidt als onbevangen.

Ik heb geen verweer.

© JELOU

ALS JE EENS WIST

wat er te raden over

nog niemand heeft ontdekt

zelfs jij niet undercover

je zou totaal versteld

ontdaan en zeer verbijsterd

als ik het je verteld

je zou vragen te over

mij denkende gekend

ondanks onthullend lover

mijn bladerdek omlijst

zou gissen zonder einde

het antwoord nimmer prijs

de herfst reeds ingetreden

zou zelfs mijn kleur geheim

jouw tong in ‘t ongerede

wat er te raden over

zal einders dichterbij

dan jij het kunt geloven.

© JELOU

WASKNIJPERS

De broek van directeur Antoon

wil stante pede blauwe

hij domineert als zijn patroon

ziet hier zelfs weer zijn kansen schoon

tussen de plastic klauwen.

Een heel ander kapittel is

de onderjurk van Josje

die zwiert zich stil in heimenis

een voile van wind aan fruitig fris:

twee rooie liefdesblosjes.

De bustehouder van Jasmijn

wil ergens anders hangen

haar cups, vol bovenmaats venijn

regeren groen en geel de lijn

zij toont haar stand voor prammen.

Een sweater met een capuchon

verafschuwt die kapsones

hij chillt relaxed de fucking zon

een grip op hem vindt hij ‘not-done’

zijn zoom houdt hem Adonis.

Maar de markant gebreide trui

geeft aan van hout te houden

aan plastic geeft zij fel de brui

dat is haars inziens voor gespui

de waslijn hoont met jouwen.

© JELOU

HOUTERIG

HINTS

Geef mij een hint

om onvoorziene woorden

geruisloos

te kunnen bergen

te doen versterven

genadeloos en doof

voor elke valse echo

opdat de juiste sfeer

behoedzaam en oprecht

mijn oor te luister

ik mij gekluisterd weet

enkel het moment

omhuld

door dat wat waarde heeft.

© JELOU

THEATERGEKTE

Gebaar de buurman

dat jij een stoel

een dyslectische stoel

die de weg volkomen kwijt

aai een kat en wrijf

je zitting warm voor later

sta, zit, lig of kronkel

eikenhouten poten

terwijl de najaarsregen

een huiskamer regeert

laat gordijnen bomen zijn

de vloer vol met bananen

maar geef de stoel een naam

waar apen zonder woorden

wring jezelf tot zitvlak

de breedtegraad trotserend

en vraag je zwijgend af

waar werk’lijkheid de grens

waar spel en gekte

elkander bijna overlappen.

© JELOU

EEN ONBEPAALDE HOBBY

Schiet mij maar lek

zei de grenspalengek

reeds bij een grens gekomen

verduld als’t niet waar is

geen paal die nog daar is

daar gaan mijn stoute dromen.

Welke vandaal

gaat daarmee aan de haal

het is een grote schande

verdikkemedorie

daar gaat mijne glorie

op ’t randje van den lande.

Eindelijk hier

verlang ik de zwier

de zwaai rondom den pale

waar lijf ende leden

het luchtruim bekleden

door paaldans in twee talen.

Breek mij de bek

zei de grenspalengek

op dit moment niet open

ik stop met dat treinen

mij in palen twijnen

ik ga naar Hindeloopen.

© JELOU

ZIELSVERWANTSCHAP

Zo’n dag, waarop je je gewaar

dat daar waar jij

in het voorbij

de ziel zich sterk verbonden

deelbaarheid geen woord behoeft

genoegen scoort

door identieke blikken

gedachten

aanwezig in een lach

of juist verwachte stilte

zo ongekend bekend

saamhorigheid klaarblijkend

gelijk geschaard

de grond dezelfde bodem

zo’n dag, waarop verwondering

de geestdrift voedt

het hart doorbloedt

met dat wat zo hard nodig.

© JELOU

IK BELOOF JE

Er komt een dag dat bloemkoolsoep

je voordeur zal bereiken

al zal het hoogst waarschijnlijk

bij aankomst wat gegist

daar ik een trein gemist

en door de stad moet dwalen

om snel te achterhalen

waar ik mijn soep op welke stoep.

Die dag zal ik met pan en al

mijn hebben en mijn houwen

de hele Dam afsjouwen

rondvragend naar jouw naam

desnoods in de Jordaan

al weet ik nu al zeker

dat jij je kom of beker

dáár voor de soep niet uitgestald.

Ik zal op zoek gaan in de buurt

alwaar het uitgaansleven

bekoorlijk en gedegen

jouw foto zeer recent

zal absoluut herkend

men zal mij kunnen wijzen

jouw woning waar mijn spijze

je deur vergast, helaas verzuurd.

© JELOU

WAT IK DACHT TOEN IK JE ZAG

Ik heb niks met Zalando

stuur maar weer retour

ga kokosnoten zoeken op

een eiland vol papavers

tongzoen een walrus op het strand

als eb weer hoogtij viert

vaar ter kape zonder baard

en vlecht wat okselharen

neem een hoelahoep zodat

geslijm mij niet omringt

pluk een bosje gordelroos

en bloemschik het je aars tot

de kruitdampen verschieten

naar wat neusvleugelen heet

vraag bij Carglass om een beurt

opdat je scheur geen onzin kraamt

de mijne heb ik uitgeleend

omdat doofstom meer rente

railrun je naar de Efteling

waar heuvels immer kaatsen

de Maagdenburger bollen zijn

daar vacuüm verpakt

ontmoet een blauwbilbaviaan

en kijk dan in de spiegel

zoek de verschillen tot je weet

waar hersenweefsel groeit

dan ben ík vast al tachtig

en jij totaal ontwormd.

© JELOU