Ik durf mij
moeder noemen
mijn armen
vaak tekort
mijn bloemen
uitgebleven
waar vazen
reeds gereed
verwachting
een illusie
Jij bent
mijn mooiste jij
en jij en
jij naast mij
maar mens
en pad floreren
soms anders
dan gewild
bieden beperkte
richting
Ik durf mij
moeder noemen
omdat het
ieder goed
door zelfgemaakte
keuzes
al heb ik
part noch deel
aan waar de
zon goed schijnt
moeder kan
ik slechts zijn
daar waar
wij ons verstaan
waar
woorden overbodig
maar
stiltes des te meer
een teken
van verbonden.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten