Tuintjes
liggen er weer netjes bij
gemaaid,
gesnoeid, geveegd
grind kraakt
wit en helder
Ergens in
de velden
heeft hij
zijn tas geleegd
oude dekens
voor de nacht gespreid
Het raam
siert zich prachtpralerig het groen
‘Arbeid
macht frei’ ten toon
jaar na
jaar hetzelfde
Hij tracht
voor de elfde
een baan
opdat wat loon
hem toekomst
biedt, meer dan het plantsoen
Tuintjes
liggen er weer netjes bij
doch hij
wordt weggeveegd
tot waar
het grind hem helder.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten