TERUG NAAR RUST

Vlij mij een bedding in een vaart

onder de waterspiegel

waar zand, mij langzaam ingekuild,

de opgevangen zon verdeelt

zijn meest ondiepe oergrond warmt

als wenst hij mij genesteld.

Verrast zal ik mijn blik omhoog

kabbelend licht zien dansen

de zachte stroom een tinteling,

een wiegelied rondom mijn huid.

En lucht vol vleugelslagen

zal schaduwen op waterdoek

een schimmenspel vertonen

dat even later stil vervaagt

vervloeit als inkt op rijstpapier

zo wind mij zacht doet deinen.

Ik zal mij één met fluisterriet

gedachtegangen wuiven

mijn bedding schuilen tot mijn ziel

verschoond weer boven water.

© JELOU