zaterdag 25 februari 2017

TERUG NAAR RUST

Vlij mij een bedding in een vaart
onder de waterspiegel

waar zand, mij langzaam ingekuild,
de opgevangen zon verdeelt
zijn meest ondiepe oergrond warmt
als wenst hij mij genesteld.

Verrast zal ik mijn blik omhoog
kabbelend licht zien dansen
de zachte stroom een tinteling,
een wiegelied rondom mijn huid.

En lucht vol vleugelslagen
zal schaduwen op waterdoek

een schimmenspel vertonen
dat even later stil vervaagt
vervloeit als inkt op rijstpapier
zo wind mij zacht doet deinen.

Ik zal mij één met fluisterriet
gedachtegangen wuiven
mijn bedding schuilen tot mijn ziel
verschoond weer boven water.

© JELOU


1 opmerking: