EENZAAMHEID

Zij lacht haar weemoed weg omdat

en toch weet zij niet meer waarom

het komt en gaat

fragmenten

haar rode konen drijven zand

de schoolslag heeft zij nooit geleerd

ze mocht het niet

van moeder

het is alweer vier maand geleê

zegt zij, al lijkt het gisteren

maar hij is kalm

gestorven

ik weet van niks, ik mocht ook niks

je vader wilde alles zelf

antwoordt ze sneu

haar dochter

verhuizers slepen kasten weg

haar leven deel ik één moment

na zoveel jaar

als buren

haar man bepaalde wat ze deed

een buurpraatje werd snel verstoord

hij predikte

zij vluchtte

zij lacht haar weemoed weg en zegt

dat ik zo’n lieve dochters heb

altijd een groet

en zwaaien

ik kus haar afscheid, maar niet echt

na vijfentwintig jaar gaan wij

naar daar waar zij

haar laatste jaren.

© JELOU

KERSTGEKTE

Snel even nog wat shampoo halen

ik sluit de rij “contant betalen”

zie hoe soortgenoten wringen

door de paden vol met kerst

waar de nieuwe kitsch weer hype

Moi, zeg ik, tegen wat bekenden

die hun karren overvol

boven bijstandsnorm geladen

Fijne dagen klinkt het her en der

de crisis naarstig afgedwongen

kerstsfeer moet echt up-to-date

Mijn shampoo op de band beland

waan ik mij in een poppenkast

vol met Katrijnen zonder brein

De buurvrouw heeft geenszins besef

van al die koopjeskolder

zij gaat naar een verzorgingshuis

ik ga nog even bij haar langs

zij weet haar laatste fase

Wat een bullshit, denk ik mij

al dat kerstconsumeren

is enkel armoe van de geest

om wie het mooiste en het meest

zij moeten nog veel leren.

© JELOU

IN DE BAN VAN DE RING

De donkerte der Middeleeuwen

schaduwt duivels langs mijn haakwerk

kreten huiveren behang

gruwel door mismaakte koppen

kikvorsogen achter maskers

zwaardgevechten om een ring

vreemde aliëngedrochten

in sinistere spelonken

op kijk ik tegen mijn zin

een brandstapel krijst onbehagen

draken zwermen luchten zwart

vreten zich doorboorde torso’s

de verdoemenis neemt wraak

weer een kriebelhoestreclame

eventjes lucht ik mijn hart

ergens tuurt een oude goeroe

weet hoe rotsen, hoe gegil

paarden denderen ravijnen

lijven kletteren gesteente

getverdemme, roept mijn kwaadheid

maar mijn kind ziet enkel film

het duister schuift zich lavastromen

de slechterik versmelt, puilt ogen

kijkt mij aan, maar net te lang.

© JELOU

FLAMENCO

Bloemen

ze danst bloemen

uit haar haar

stippen

van haar jurk

kletterklaterhout

in draai om draai

om leest om links om rechts

klakken

hakken klakken

stampen rood in zwart in fier

snaren

dwepen kuiten

roezels flirten Spaans

zie mij

koketteert zij

een waaier glimlacht handen

passie

ze zwiert passie

handgeklap geleidt bevrijd

naar daar

waar tijd geen naam

ritme trance.

© JELOU

LUMMELNUT

Zitten

gewoon zitten

en weten snel vergeten

opdat staren in het niets

voorziet in de behoefte van

een stil en waar genoegen

niets dan

enkel door het raam buiten

iets gadeslaan, roerend in een

theeglas pas beseffen dat het

klingelt en een jingle neuriën

van weet ik wat

en dat

wordt dan een reden om eens

op te staan, de boekenkast bij

langs te gaan, planken te ontleden

op zoek naar liedekens van toen,

versjes van weleer

en meer

want plots ontdek je juist dat ene

schrift vanuit je jeugd die je al

zolang kwijt, een vreugdekreet een

feit, net als het pakken van je stoel

om weer te zitten  

gewoon

omdat iets komt zo ‘t komt

vaak heel verrassend en subtiel,

het brein door lummelen bevrijd

van nijverheid en moeten

’t genoegen is aan u.

© JELOU

ANDERS DAN HET HOORT

Ik heb alvast een Paastak uitgezocht

het is verstandig om vooruit te kijken

want heeft de Sint zijn schimmel net gekeerd,

staan mensen rij aan rij ongegeneerd

bij kassa’s piek en ballen Kerst te prijken

en wat dies meer dit jaar de mode mocht.

Zelfs Oud-en-Nieuw hoort reeds bij het tumult

de Action sleept zich lens aan knutselkaarten

de vakkenvullers doodmoe van ’t gegraai

de nette stapels steeds weer verfomfaaid

maar ach, de echte huisvrouw voelt zich waardig

als zelfgemaakt de brievenbussen vult.

Men kiest de drukte om gezelligheid

de crackers, smeersels, en vlezige spijzen,

de oliebollenmixen, drank en meer

maar men vergeet telkens, en elk jaar weer

dat sfeer nimmer bepaald door tijd en wijze

doch slechts tot waartoe men zich vrij bereid.

Ik heb alvast een paastak uitgezocht

soms is het slim om drukte te ontvluchten

die enkel voorbedacht omdat het hoort

mijn paastak heb ik in het bos gescoord

ondanks de strenge Code-Rood-geruchten

ik vond er één en was meteen verkocht.

Op zich ben ik behoorlijk hypocriet,

doe niet aan Sinterklaas of Kerstiteiten

maar met de Paastak heb ik wel een band:

hij kronkelt zeer Japans en heel frappant

hou ik toevallig van die rariteiten

die oosters lijken, al zijn zij het niet.

© JELOU

ASFALT-DIALECT

Hé mattie, jij coole mattennakker

jou chickie is vanaaf weer lekkah chill

zo pretty koedoe

zo lekkah swag

hé slome sjano, nak je soppie zamba

doe mij een pretsjekkie voor onderweg

praat je later na het pompie doppe

dit is je kans man, jij leipe shit

dat lkkrding

die fistie brows

ga effe flex , relax man, hé je weet toch

gimma een tini trankil, you know how

we nakken wierie en wanne geine

doe mij die heisbakkie o so rustik

sen saffiesmak

no social crime

its fokkop flowen, die mooimeid wandelt

geen checking out babe, its yolo time.

© JELOU