dinsdag 29 december 2015

ONTWRICHT



De bloedband is verbroken
hij hangt de stamboom aan
druppels glijden takken
en elke spat de grond
ontstaat er ergens bliksem

is er weer een inslag
bij iemand die niet buigt
voor waar het bloed zich baant
als kruiperige adder
de grond zijn giftig oord

gaf niemand ooit gehoor
zo zou het bloed gestelpt
elke spat geronnen
het donderen vergaan
gelijk een stamboom waardig.

© JELOU

dinsdag 22 december 2015

HET NIEUWE KERST-ETEN



Laten wij pannenkoeken
met bietjesmoes en jam
slagroom vieren

doperwtjes en worteltjes
gesmeuld met paprika
doorheen wat eieren
de oven sieren
aspergesaus een deken
als smaakpapil

oud brood de bakvorm
avocado en tomaat
met knoflook eer betonen
geraspte kaas
het neusje van de zalm
ketchup waar gewenst

en iedereen zal denken
hoe exclusief de Kerst dit jaar.

© JELOU

zaterdag 19 december 2015

WHY SHOULD I CRY




Give me a reason I should cry
think so many, yet don’t know why
maybe the season, autumn-grey
where rain keeps falling down the drain
though I should count my colours

Watching the rainbow I regret
time unspoken, but now you’ve left
all the inches we’re bound to go
and I still wonder where it grows,
the greenest grass you honoured

Take your changes
choose your heart
that’s what life is all about
so I rather cry or shout
when my choices will be paid
by loosing whom I love.

Give me a reason to be grieved
think so much and I do believe
every season will be filled
sentences overloaded with guilt
when someone makes his choice

Watching myself in time and place
words were lost, even my own space
but your heartbeat, sealing my soul
ever surrounds me, despite the hole
chosen for your inner voice.

Cause you took your changes
chosen by heart
that’s what life is about
so I rather cry or shout
though your choices have been made
unknown my endless love.

© JELOU


woensdag 16 december 2015

WAAR BEIDEN NAAKT



Het liefst zou ik
je leven willen twijnen
die ene rode draad
verstrengelen
met dat wat dagen kleur
wat jou het diepste raakt

doch daar wij beiden naakt
op enkel eigen bodem
die ene rode draad
vervaagd in nieuw jouw tijd

zo zal ik ons ten spijt
het garen jou gelaten
de kleur mij ongeweten
verstrengelen
met dat wat instinctief
mijn ziel immer vertaalt.

© JELOU

dinsdag 15 december 2015

WAAR LIEFDE BLIJFT



Daar waar elkaar ontmoet
komen wij ons weer tegen
zodra de tijd
wijzers gemoeid
in ongeteld geweten

der dagen oud, of juist
wanneer het onverwachte
tezamen valt
gedachtegoed
zich als te voor bekrachtigt

komen wij ons weer tegen
zelfs in wat onbegrensd
tijd voor ons mag heten.

© JELOU

maandag 14 december 2015

OPSMUK



Boenwas op de tanden
flonkert beter
bij de nieuwe gloeilamp

net als het vernis
die nagels spiegelen
in haar pompeuze bril

het staat me goed
mompelt zij
steunkousen hijsend

nu alleen nog
een algehele strijkbeurt.

© JELOU

KLEUR SCHAKEERT

© S.v.Goor

vrijdag 11 december 2015

WIE BEN IK



Niet meer dan een ziel
in strijd met ego
het midden zoekend
waar balans menswaardig

immer de keuze
tussen wat rechtvaardig
en sociaal geliefd
omwille van belangen

enkel een rebel
zonder carrière
directheid hangend
aan wat het woord belieft

niet meer dan een ziel
soms diep gegriefd
doch ego te boven
hoe gulden ook behangen.

© JELOU

ONRUST IS HET WOORD NIET



Beweging schijnt het woord
waarmee ik steeds vooruit
al kan ik uren zitten
stilzwijgend navelstaren

doch dra de kersenboom
noch bloesems noch de kersen
geraniums zich langzaam
mijn blikveld binnendringen

wordt het hoognodig tijd
naar elders te verkassen
opdat een nieuwe aanwas
mijn wereldbeeld verbreedt

waar ik kennis mag maken
met wat mij onbekend
ik mij opnieuw verrast
als ben ik nog een boreling.

© JELOU

woensdag 9 december 2015

HET WORDT WEER TIJD



Doorkliefd mijn brein
zoek ik naar dat
wat mij doet zwijgen
het zeggen niet meer waard

het is de haard
die mij doet branden:
het podiumgehalte
waar bloed weer opgedweept
passie geklaard

nu vis ik brasems
met dorre bamboestokken
of vlak achter het net

Het wordt weer tijd.

© JELOU

zondag 6 december 2015

FEESTMAAL



Kom, laat ons lakens strijken
damast veinzen
slopen opgerold servetten
gestoken in ringen
van grootmoeders gordijnen

de tafel schikken
voor hen die niet meer daar
als zou geroezemoes
heel even als vanouds

applaudisseren
als het feestmaal opgediend
de speklappen verdeeld
brood met boter
gedipt in de bouillon

en laat ons toosten
glazen samen klinken
de echo’s kaatsend
boven lege zetels.

© JELOU


zaterdag 5 december 2015

MANIPULATIEF



Mijn paspop leunt het raamkozijn
wijl ik verfijnd
mijn bed omheind
de woorden tel
van mijn nachtboekgehalte

zij, zeer goed van gestalte,
weerkaatst alhaast
mijzelf gekloond
een silhouet bij nachte
waar buren hun gedachten
zo over ende weer
maar mij bijkans langshene

zij vragen zich de ganse dag
hoe ik dat klaar
weer vroeg gewaar
en aan het werk
na al die uren waken

doch kikkers die slechts kwaken
om dat wat vreemd
in eigen rijk
laat ik het ongewisse
en gun hen graag het gissen
naar wat mijn nacht gedijt
het zal hen nog vervreemden.

© JELOU





donderdag 3 december 2015

METAMORFOSE



Zonder scrupules
heb ik mijn huid gestript
opdat nieuwe
naadloos aansluit
op veranderend klimaat

het past me goed
al zetten poriën zich af
in stille heiweegeuren

doch snel gewend
spiegelen rimpels
zich slechts verleden
rekt nieuwe huid zich
fris anderszins.

© JELOU

woensdag 2 december 2015

DE ZOÖFIEL



Met Artis heeft het niets te maken
Die dieren lopen daar verwilderd rond
al zou een aap in bed, net als zijn hond
hem evenzo verliefd doen raken

Hij houdt het bij zijn Husky. Zijn gezond
verstand zal vreemdgaan steeds bewaken
daar bij het trouw elkaar doen smaken
het liefdesspeeksel verder dan de mond

Doch laatst zag hij een mooie puppy
bij een intieme vriend van hem in huis
en plotseling was hij totaal bezield

Hij mocht hem lenen in zijn uppie
maar liet het gaan. Dit was beslist niet pluis.
Hij waagde zich geen pedo-zoöfiel.

© JELOU