maandag 25 juli 2016

DAT IK VRAGEN KAN


Waarom jij vleugellam,
een bladerdek wir-war je hoofd
als zou verkoeling een remedie.

Dat ik vragen kan waartegen
of beter nog waarvoor.
De losbandigheid aan krullen
stond je immer goed, zelfs een
opgestoken wrong deed mij
volkomen in jou nestelen.

Als zou jouw brein zich noestiger,
woorden meer volume
sinds de nerven voor je ogen.
Schellen leken toch voldoende.

Dat ik vragen kan
naar de bekende weg
waar onze vleugelslagen
sporen trokken in het onderhuidse.
Of jouw schors nog even week
als dat ik vragen kan.

© JELOU

zondag 24 juli 2016

EEN WERELDVREEMDE NACHT


Hij heeft een schaap verkracht
Midden in de nacht
kreeg hij profetieën
en met de broek op zijne knieën
heeft hij de daad heilig volbracht.

Men heeft hem daar zien staan
midden in een waan
tussen weidebloemen
want wijl 't alarm begon te zoemen
is men achter hem aan gegaan.

Ze waren hem al kwijt.
Zorg en al ten spijt
wist hij te ontkomen
had hij zich stellig voorgenomen
zijn heiligdom goed ingewijd

Al schreeuwend 'God Zij Eer'
vonden zij hem weer
trokken zij gedrieën
zijn broek opwaarts boven de knieën
opdat hij nu geen schande meer.

Hij liet zich onverwacht
leiden door de nacht.
Thuis kreeg hij wat pillen
opdat zijn nieuwgeboren grillen
teniet, zijn geest totaal ontkracht.

© JELOU

maandag 11 juli 2016

LIEVE SHERRYPER


Mijn glas hef ik op jou
opdat je nieuwe jaar gevuld
met alles wat jou lief.

Gedachten stuur ik mee
met het geruis der bomen
zij zullen je omhullen
wanneer de stilte daar

en als de ochtend gloort
zal nevel je omarmen
met druppels van mijn ziel
geurend naar rozenrood.

Ik toost speciaal op jou
omdat ik hier zo onverhuld
kan zeggen hoe 'k je lief.

© JELOU

woensdag 6 juli 2016

BEDLEGERIG


Jij hangt de avondstonden
liggend in zwijgend leer

de vaalheid van de dag
gecompenseerd door beelden
die kamerbreed de muur.

En wijl jij dieptes tuurt
waar acties per seconde

drentel ik heen en weer
geef liefdevol jouw kat
het mij verzorgde vreten.

En wijl jij acties staart
alcohol moe toegeslagen

neem ik mijn kansen waar
ontsluip het huis der liefde
ons zweet enkel het jouwe.

Jij hangt de avondstond en
weet de kat – helaas- straks jouw getrouwe.

© JELOU

dinsdag 5 juli 2016

HAARWORTELMIJT


Nog maar koud twee week van de hoofdluis bevrijd
word ik reeds belaagd door de haarwortelmijt
zij vreet zich een buil
in talgsmeer en vuil
mijn haardos volwijd geeft die mijt meer respijt

Zij schranst zich een baan naar mijn haarwortelzak
fluks doe ik een greep in mijn haarborstelbak
en schrob er mijn huid
tot de naad toe uit
maar hoe ik ook rijt die rotmijt blijft intact

Intussen krab ik daar mijn hoofdhuid haast lens
een scheiding van haar is mijn enige wens
straks scrub ik frontaal
mijn schedeldak kaal
die mijt heeft bereikt haar ten spijt mijne grens

Moordlustig begeef ik mij naar het toilet
waar ik voorbedacht mijne raad heb gezet
en gris het flacon
met giftig lotion
vol haat ende nijd om die mijt van het bret

Nog maar koud één scheut in mijn haardos verspreid
ontwaar ik zowaar reeds een dodemansstrijd
met krommend geklauw
gewring uit het nauw
bevrijdt mij, bezwijkt zij, de haarwortelmijt.

© JELOU

vrijdag 1 juli 2016

JAARRING-OVERDENKING


Ik geef het toe.
Aftakeling en Zwaartekracht.
De lellebellen, breedtegraden.
Geen BMW, wel BMI.

Doch godzijdank
een geest der jaren jong
die ouder des te gekker
naarmate iets 'normaal'.

Mijn mond spreekt immer nog
met eigenheimse tanden.
Mijn tongriem functioneert
scherper dan ooit tevoor

Ik geef het eerlijk toe.
Ik ben gekant tegen wat rood,
zwart staat mij malen beter.
Een navelpiercing uitgeband.

En gode-zij-mij-eer
dat ik steeds weer omringd
door mooie mensenwezens
op paden die ik kies.

Zij maken mij gedurfd
al kan ik slechts een handstand.
Doch lenigheid telt mij
enkel in het verstaan.

© JELOU