POEZIEFESTIVAL

Kom kijken naar Het Park Vertelt

Op zondag 3 juni 2012 is 'Het Park Vertelt' weer in park Hartenstein te Oosterbeek.
Er zijn verscheidene podia met poëzie, poëtische acts, muziek en theater. De hele middag kunt u ook de culturele informatiemarkt bezoeken. 

Aan het eind van de middag worden de winnaars van de poëziewedstrijd bekend gemaakt. Genomineerden zijn o.a. Anneke Wasscher en JELOU.

http://hetparkvertelt.nl 

MISREKENING

Ik heb de dag verteld

op bloesems van de bomen

kleuren ingedeeld

naar hoe de zon

verbleken kan

mijn vingers doofgetast

aan één plus één wordt einder

stampers uitgedroogd

het bloemblad dof

tot afvaltijd

de grond plotsklaps bezaaid

met ongemeten delers.

© JELOU

SENRYU

I

Ze priemden volop

haar borsten en zijn blikken

Schaamteloos op zicht

II

Hij kuste haar zacht

Zij deelde stil zijn liefde

maar het plafond zweeg

III

Het stel bleek berooid

Zij hadden slechts één Porsche

die moest nu gedeeld

© JELOU

LATEN WE DAT DOEN

De ochtendzon verlengen met

gedachten tussen vingers in

het gras, de halmen wuivend

naar voorbije tijd

Met opgetrokken benen langs

de kade niet vergane schepen

tellen, de kinnen lomig rustend

op onze knieën

Heel even toekomst spelen waar

wolken geen belang, geklaarde

lucht zich spiegelend een beeld

golft met een lach

Ons wikkelen in stiltekleden, de

handen vol vergeten woorden

tastend naar wat raakbaar en

net die ene blik.

 © JELOU

EEN VAT VOL RARITEITEN

De kamer leek een vat vol rariteiten

de ramen poetsten eensgezind de plaat

die normaliter zelden overslaat,

maar schoon genoeg nu van zich af ging bijten

de pot begon de ketel te verwijten

dat zij geen aandacht schonk, en door ‘t geblaat

versprong de klok zich plots een driekwartsmaat

al werd ze niet veel wijzer van de feiten

zelfs de buffetkast, - uit hetzelfde hout –

liet zich de kaas niet van het brood af eten,

ontlaadde zich met grote korrels zout

Ik had die avond beter moeten weten

’t was niet het huis dat plots’ling leek bezeten

maar liters drank die ’k volop had verstouwd.

© JELOU

DE HEKS VAN SURLEPONT

Ken je de heks van Surlepont
ze woont in Kopenhagen
als je haar ooit eens tegenkomt
zou ik een monddoek dragen

ze ruikt niet fris, bonkt tanig rond
en spettert spuug bij vlagen

Zie je de heks van Surlepont
dan voel je onbehagen
blootsvoets loopt zij de straten rond
haar nagels groen beslagen
soms trapt ze in de hondenstront
dan hoor je haar weer klagen

Die vieze heks van Surlepont
eet rauwe koeienmagen
met stukjes vel half uit haar mond
loopt zij daar rond te knagen
kom je haar tegen neem dan prompt
heel snel de benenwagen

Want deze heks van Surlepont
wil steeds iemand belagen
komt ze eraan, hoor je terstond
haar kromme botten zagen
zorg dat je haar nooit tegenkomt
de heks uit Kopenhagen.

© JELOU

ZONDAGNOSTALGIE

in de bus zat jij,
je schoenen glommen psalmen
in cognackleurige
pepermuntsmaak

je haar sprak boekdelen
al leek Exodus
een overgeslagen halte

je zonnebril gaf
reistijd aan in opgepoetste ogen
voor een eersterangs
preekkaartje

ik vroeg me af of God ook
korting gaf op
vloekende blauwe sokken

© JELOU

VOORDRACHT ROUTE DU NORD R'DAM

http://stichtingongehoord.com/route-du-nord-24-juni-2012/

LICHT WIL IK (Naamvers)

licht wil ik
einders voorbij
gedreven
mijn zucht verhuld
in kabbelend water
juventus speuren

indigo dromen vol
nachtviolen
en langs de bedding
echo’s verzaden
naamletters raden in
bovenaards blauw

ongerijmd tijd met rijp
camoufleren
halfweg het water
tijstromen spelen
lachsalvo’s delen in
aurora-rood

naakt zal ik
gêne voorbij
sommeren
en zo getooid
eenzinnig de springvloed
naast mij verblinden

reidansen zwieren met
iriskransen
Venus vereren
in psalmgezangen
eeuwig verlangend naar
ruimte en lucht

© JELOU

STRIJD DER HORMONALITIJD

Een goedemorgen lief, wat ben je mooi

als ik je uit je schone slaap ontruk

mijn lippen zachtjes op de jouwe druk

met koffie op een blad en nog meer zooi

ik meesmuil mij naargeestig van geluk

terwijl mijn dij verkrampt de bedrand plooit

gehuld in negligé van heb ik ooit

voor jou een zoete perzik, vers geplukt

en net wanneer jij blij en overmand

zo wakker als een haan mij dankbaar streelt

is ’t of de duvel er een spel mee speelt

duw ik met grauw en snauw jouw stoere hand

heel stug terug in ’t liefdesledikant

terwijl een zweem van heimwee mij verdeelt.

© JELOU

OM WIE ZIJ ZIJN (dodenherdenking)

En wie zijn zij

in wat zij deelden

in welke waarheid

zij zich trouw

en wie zij lief

zo ongeweten

hun grens bepaald

door merg en been

hun naam gekerfd

in steen of zerk

of enkel in gedachten

zij zijn het rood

dat ons doorbloedt

in meer dan letters

kunnen duiden

zij zijn de tijd

daar waar geraakt

daar waar gemis

nog immer duurt

zij zijn het boek

met duizenden verhalen

de spaties ongemeten

opdat het wit de beelden

vervoegen kan in rust

het kaft vergeeld

maar nimmer dichtgeslagen

de stemmen immer hoorbaar

in stilte van het lezen

in welke tijd dan ook.

© JELOU

STERVROUWEN CORPUS WORKSHOP