woensdag 31 juli 2013

WAT JE WETEN MOET



die vreselijke jas
draag ik nog steeds
net als mijn haar
waarover ik tevreden

het enge mannetje
prijkt immer nog de kast
de boeken malen er niet om
dat beide ogen puilen
je vingerverf niet uitgelijnd
ze hebben hem allang gelezen

alleen de klok
die klok waardoor je bijna
rechtsomkeert
omdat hij zo wanstaltig
dat jij het niet meer aan kon zien
heb ik verstopt

gelegd onder mijn bed
vlak naast je fotoalbum
waarin zwart-wit
afwezig en jij vrolijk kleurt
op imperfecte beelden

© JELOU

maandag 29 juli 2013

NEDER-LAND



schaamrood
knarst kiezen
vullingen barsten
zetten aan tot
zware tandbeharing

allemaal
politiek bepaald

ik ben uitgezet
in breedte
wat een crisis
straks krijg ik nog
Obesitas

geen nood
Nederland helpt
om gezond
of je wilt of niet
en bel Stivoro

mijn broer geniet
het vliegtuig
op weg naar warmer oord
mijn overburen
reizen uitgeprocedeerd

ik heb een nummer
met burgerservice
allemaal
politiek bepaald
maar mijn servies
schenkt onvervalste
mensenrechtenthee

© JELOU

zaterdag 27 juli 2013

SCHOON SCHONER SCHOONST



Het maakt niet uit of mijn ramen
beslagen van de rook, het gaat
meestal gepaard met woorden die
nog inhoud of een goed gemeende
lach tot diep in de nacht

ik schaam mij zelfs niet voor de
talloze maden in mijn grijze bak
gewoon omdat ik hen de ruimte gun
en zij mij andersom de mijne
om uit te vliegen als het tijd

het mos tussen de tegels mag zich
vrijuit vermeerderen tot de grens
waar ongeveer het looppad opdat
bezoekers na een regenbui niet
glijdend naar mijn voordeur

zolang de pleepot schoon en er
geen bedwantsen mijn dromen
komen storen of zweetgeuren mijn
neustussenschot blokkeren zodat
ik weer moet sprayen

van de vloer kun je hier uitstekend
eten al gebruik ik daarvoor borden
omdat kruimels shag een bijsmaak
geven en bestek krassen maakt op
het jaarlijks geboende laminaat.

© JELOU

donderdag 25 juli 2013

A.L.S.




Ik zie je lach alweer
oh ja, die lach en kuiltjes
in wangen blozend warm

verlangen implodeert
mijn schokkend hoofd
huid tintelt steeds incognito
maar nergens toe in staat

mijn lippen trachten tekst
onstuimig enthousiast
het stokt
de eerste lettergreep reeds spastisch

ik wil omarmen maar
mijn hand graait loze lucht
richting niet meer machtig

jij weet en accepteert
maar ik zoek elke dag een weg
voor jou toegankelijk
test mijzelf hoever mijn spieren

ik oefen oogopslagen
voor als mijn mond verstomt
mijn handen slechts verkrampt
enkel nog in mijn schoot

en jij
jij duwt mij voort
liefdevol, achter een debiel.

ik schuw de nacht
waarin ik rechtop in de kussens
mezelf verstik door speeksel
jouw lach plotsklaps verstokt.

© JELOU

donderdag 18 juli 2013

BEPAALD VOORNAAMWOORD



Ze trekt een doorn uit haar betoog
een kras markeert de plaats
waar uitleg overbodig

zien ze niet hoe scherp
het vlijmt tussen de woorden
haar speeksel doet verdrogen
tot machteloos haar tong

hoe vaak nog moet zij duiden
dat bloei enkel door zon
dat schaduw haar omgeven
de donkerte bepaalt
waar zij niet meer doorheen

hoeveel doornen nog vooruit
eer men haar geloofwaardig
haar titel een rigide
naar onontwikkelde dossiers

zij weet wat recht of krom
doch men zal kaarten schudden
waar kansen reeds bepaald.

© JELOU

maandag 15 juli 2013

VAN DROOMREGEL TOT LEGERMOORD



Die nacht verscheen mij onverwacht een droomregel
Hij lag daar schreefloos in een angstaanjagend oord
geklemd onder een persplaat – een ware degel –
Mijn adem stokte. Ik rolde mij als egel
defensief op, als ging het om een legermoord.

© JELOU

woensdag 10 juli 2013

MOORDWERK



de betonschaar doorklieft hout
mijn moordwerktuig verzet
beloofde gouden bergen
ik dwing het hout terug naar daar
waar schorre kinderkeeltjes ooit
dwangarbeid verrichtten door
het bakken van wat cupcakes

ik knip en schrob een zaag lam
verdwijn in muggenzifterij tot
gele slakom mij alarm
hier ligt kat drie ontbonden
dan moet daarnaast de bruine pot
ons moederpoek markeren die
bedekt met eikenhouten plank
mijn massa kan hanteren

het komt wel goed, roep ik omhoog
een treurlied tjilpt de vlieren
het zwarte merelpak meldt rouw
om grof vervreten nageslacht
ik hoor twee eksters honen

de brandnetels heb ik gekeeld
hun meters dominantie stil
nu enkel nog de esdoorns
mijn voet de zandbak in als schraag
springen ontwaakt wat kikkers
mijn tenen als een trampolien
ik hielp hun huis om zeep

vergeef mij, prevel ik hardop
ik creëer opnieuw een veste
als deze staatsgreep straks voorbij

© JELOU



vrijdag 5 juli 2013

DICHTERBIJ



vreemd genoeg
vervaagt jouw silhouet
strijkt enkel nog de wind
je lang geleden haren
jij mij
je zeldzame glimlach
wanneer jij
je even, heel heel even vrij

zo anders als zand toen
door je vingers glipte
je huid deed tintelen en
jij één zo één
met ruisen van de bomen
het leven in het gras
het trippelen der poten
van wat het dan ook was

ik las een ander boek
zo een met kronkellijnen
waaraan jij geen houvast
en ik mij, aangepast,
haast elke tekst kon lezen
behalve die van jou

zo anders nou
vreemd genoeg na jaren
dat ik één zo één
het ruisen kan vertalen
dwalend door het bos
een onbelopen pad met
enkel en alleen
mijzelf en mensen geen
maar jou steeds dichterbij

© JELOU

woensdag 3 juli 2013

VAKANTIEKIEKJES MALLORCA



Fotoboek I

Michelle liggend op een gestreept strandlaken 
Michelle zittend op een gestreept strandlaken
Michelle staand naast een gestreept strandlaken
Michelle zwaaiend naar Piet
Michelle op een gestreept strandlaken met Piet

Michelle en Piet op een gestreept strandlaken met koffie
Michelle en Piet op een gestreept strandlaken met koffie en koeken
Michelle en Piet op een gestreept strandlaken met zonnecrème
Michelle en Piet op een gestreept strandlaken met zonnecrème en zonnebril
Michelle en Piet op een gestreept strandlaken wijzend naar het blauwe meer

Michelle en Piet op hun rug liggend op een gestreept strandlaken
Michelle en Piet op hun buik liggend op een gestreept strandlaken
Michelle en Piet zittend op een gestreept strandlaken met een koelbox
Michelle en Piet zittend op een gestreept strandlaken met een koelbox vol bier
Michelle en Piet aangeschoten lachend en zittend op een gestreept strandlaken

Michelle en Piet slapend op een gestreept strandlaken
Michelle wakker en zittend op een ondergekotst gestreept strandlaken
Piet wakker en zo rood als een kreeft op een ondergekotst gestreept strandlaken
Michelle en Piet zwalkend naar het hotel zonder gestreept strandlaken
Michelle en Piet ziek in het hotel.

Fotoboek II : idem maar dan met een gebloemd strandlaken
Fotoboek III: idem maar dan met een donkerblauw strandlaken

© JELOU

Virginia Francess Sterrett