Vandaag heb ik een pad
gevolgd
waarop de wolven
hun ogen eensgezind
de wind
vertaalde valse echo’s
het hels gehuil
om luizen in de pels
gehuld in dubbele agenda’s
hun focus schimmig
het flikkeren der tanden
verdoezeld in de roedel
mijn blik
bespeurde enkel schapen
het blaten door de wol
geverfd
de kleur merkwaardig
gewis van mijn verderf.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten