Je mond vervoegt orakels
gedachten
vol met paradijsfantomen
sinterklaas bestaat weer
een zonnegod
geeft licht door
rookgordijnen
je knielt
wenst dat dit eeuwig
en inhaleert de nieuwe grond
je voeten volgen sporen
klatergoud
een schoen blijft zompig
steken
in slechtbelopen slijk
maar goden spreken waarheid
ergens klinkt een stem
je leunt een arm als kribbe
liefdesstro
vol valsheid in geschrifte.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten