Het waren
haar ogen
die ongenuanceerd
blikken binnenhaalden
hij ving ze
omringde haar
met dat
waarnaar zij zocht
met dat wat
zij zo nodig
liefde werd
de naam
hij sprak
de juiste woorden
waar zij ze
even kwijt
leidde haar
langs paden
die zij
niet durfde gaan
zij ging ze
omringde
hem
zijn handen
haar houvast
zijn
waarheid nu de hare
liefde was
de naam
dacht zij
in twijfelwoorden
zo sprak
hij ze weer kwijt
dacht zij
zichzelf te wezen
zo prijkte
zij zijn rijk
het waren
haar ogen
die van de
kat geen kwaad
voortaan
zijn blikken vingen
geheel uit
liefdesnaam.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten