Hij leeft
op loze pulp
braakt zaagsel
op gewaden
van
jungle-koninginnen
een stulp
doorheen de nacht
een bed vol
asfaltsporen
scoren
zullen zij
de lengtes
van de golven
tegen het
wereldkwaad
geluk waant
zich in lijnen
zij kwijlt
en hij komt klaar
elders
wacht Rapunzel
zij wijdt
haar tijd getrouw
tot hij
bereid te klimmen
zijn
toekomst op de rails
haar haren
lang genoeg
zij boent
haar vloeren zuiver
verwachtingsvol
van hem
maar in de
asfaltjungle
verkiest
hij zich de webben,
gevangen,
maar bekend.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten