ONGEREPT

Soms, als riet zich kraagt

woei-waai-winden fier doorheen

wolken spleen gehangen

uitzicht grauwen

zonder spet of spat

laat ik mij ongevraagd

verankeren aan wal

omgeven door geknisper

geritsel en geruis

als fluistert alles saam

dan zingt de stilte naam

zo mensloos ongerept integer

reikt enkel reiger zich

de hals tot haast versteend

gespeend van mijn bestaan

zig-zaggen zwaluwstaarten

onzichtbare trapezes

voorbij mijn hoogtevrees

een kraai verkrast zich hees

ik tel zijn letterwaarden.

© JELOU