Aan gaten
van mijn riem
trek ik mij
op
herleid ik priemgetallen
tot waar de
band
zich heeft
versmald
mijn wijdte
rijmt
nog immer
groene jaren
de leest
verankerd
tijdslimieten
loos
de optelsom
van geestgerelateerden
vermagert
zienderogen
naarmate
huid en haar
de groeven
reeds nabij
mijn
jaartal ben ik kwijt
ik laat hem
gaan
verrijk mij
met verwanten
waar wijdte
reikt
ongeacht
wat tijd.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten