Van
kindsbeen af
kon ik mij
aan de zijlijn plaatsen
van iets
waarin ik mij bevond.
Ik
onderging, maar tegelijkertijd
kon ik het
plaatje schetsen
waarin
spelers elk hun rol.
Voors en
tegens woog ik af
opdat ik mij
een keuze,
een eigen
visie baarde.
Ik vroeg mij
af wat waarheid,
maar kwam
tot de conclusie
dat die
slechts in mijzelf.
Wetend dat
ik gevormd
heb ik dát
losgelaten
wat men de
nestgeur noemt.
Ik kreeg de
naam ‘rebels”,
een tegendraadse
fase.
Doch nu,
veertig jaar later,
schets ik
nog immer plaatjes,
kies
zijlijnen en afstand
voor ’t
juiste perspectief.
En ondanks
dat
heb ik mijn
nestgeur lief
want daarin
lag mijn IK besloten.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten