Mocht ik
morgen doodgaan
(iets wat
totaal vereist
indien men
wil begraven)
raak dan
niet van de wijs
maar tracht
mij nog te laven
met wat ik
op mijn steen:
‘Hier rust vergane
adem
Jelou zelf reisde
heen
naar hoog
achter de wolken
waar zij
zich blijft vertolken
in meer dan
tekst alleen
voor hen die
haar zo nader.’
En treur niet
diep om mij
proost volop
op mijn leven
mijn ups en
downs verknocht
want straks
lig ik erbij
hoe dood
zich moet begeven:
omlijst en afgekocht.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten