Zoals je daar
het zand tussen je vingers
vrijelijk de loop,
onschuld telt in wolken
weggedreven jaren,
nog een
en nog een……
je haar tegen het licht
streelt in zelfgevlochten
teinten, blauw
een passe-partout legt om
pasgevangen warmte,
straal jij
genegen
tasten je blikken vertes
dichterbij in onbegrensd
gekoesterd, een
gloed met zout doorweven
rondom je fijne lippen,
sereen
en vredig
en je woelt je huid in
tijdloze bodem, zuivert de
wind goedlachs,
als laaft de dag zich enkel
aan jouw wezen,
zo frêle
zo onbevangen.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten