We luieren
het zomerzand
en glurend
naar jouw strak cordon
vraag ik mij
plotsklaps af
of jij nooit
last van puistjes
maar
ondertussen zilt de zee
mijn
ongezouten vraag weg
en zie ik
slechts jouw piggelmee
een boompje
voor ons bouwen
Ik vouw mijn
bolsters uit het zicht
tot
maagdelijke lijnen
mijn jaartal
evenarend met
mijn
welgevormde benen
en waar het
zand mij figureert
tot een
idyllisch jonger
wend jij je
oogopslag
in
onverschrokken blikken
U zijt welle
kome denk ik nog
Als jij je
rijzige gestalte heft
Maar een
handdoek om je leest
Vraagt schaamrood
waar toiletten
en glurend
naar jouw strak cordon
verdwijnend
in de meute
vraag ik mij
plotsklaps af
hoe bleu jouw
piggelmee zou zijn
als ik geen
tovervisje.
© JELOU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten